Pacjentka lat 22
Leczona powodu padaczki od 15 roku życia. tym czasie wystąpił pierwszy życiu napad uogólniony toniczno-kloniczny na przebudzeniu. Wcześniej występowały poranne „zrywania” (mioklonie), zwłaszcza przy czesaniu, kiedy to uwagę otoczenia zwracało „wyrzucanie” grzebienia ręki. Po wykonaniu EEG, gdzie stwierdzono uogólnione zmiany napadowe, nasilające się po Hw, a zwłaszcza Fs do leczenia wprowadzano kolejno: Depakinę (dawka 2000mg na dzień, poziom 96.0), Lamictal 200 mg na dzień (wyższa dawka powodowała objawy neurotoksyczności) oraz Clonazepam dawce 3 mg na dzień (w wyższej dawce- senność). Na tym leczeniu występowały codzienne, poranne mioklonie oraz napady uogólnione toniczno-kloniczne 1 raz na miesiąc do 1 raz na 2 miesiące. Oprócz tego występowały epizody „uginania” nóg, bez utraty przytomności niejasnym pochodzeniu (mioklonie? napady atoniczne? napady psychogenne?). Kilka miesięcy temu do leczenia włączono Topamax. Zalecono zwiększanie dawki leku 25 mg na tydzień, ale przy tym sposobie zwiększania dawki występowała seność, spowolnienie, trudności mówieniu, parestezje kończyn. Zmniejszono tempo wprowadzania leku. Do dawki 200 mg na dzień doszła ciągu
4 miesięcy. Na tej dawce leku jest wolna od napadów, nie występują także epizody atonii kończyn dolnych.
Tematy do poruszenia:
- Polimorficzność napadów uogólnionych padaczce młodzieńczej
- Objawy niepożądane przy wprowadzaniu leku, wymagające jego wolniejszego wprowadzania
- Skuteczność Topamaxu padaczce mioklonicznej okresu pokwitania opornej na leczenie
Autor:
dr n. med. Piotr Czapiński